Kintsugi
Als mens, en zeker als adoptiecoach moet je constant openstaan voor het leren van nieuwe technieken, nieuwe principes en nieuwe culturen. Gelukkig ben ik nieuwsgierig van aard en houd ik ervan om nieuwe zaken te leren en te ontdekken. De voorbije maanden heb ik me verdiept in een kunst dat gezien kan worden als coping mechanisme en als metafoor. Het gaat om Kintsugi, ook wel bekend als Kintsukuroi of de ‘gouden reparatiekunst’.
Het concept waar Kintsugi op steunt is het benadrukken van onvolkomenheden, het visualiseren van reparaties en naden als een toevoeging die we moeten vieren. De focus ligt dan niet meer op de afwezigheid of ontbrekende stukken. Moderne kunstenaars en ontwerpers experimenteren met de oude techniek als een middel om het idee van verlies, synthese en verbetering door vernietiging en herstel of wedergeboorte te analyseren.
Wat is, in mijn ogen, de link tussen Kintsugi en adoptie?
Adoptie voelt voor mij vaak aan als leven in 2 werelden. In de ene wereld zijn je biologische familieleden vreemden voor je geworden en in de andere wereld zijn vreemden jouw familie geworden. Hierdoor ontstaat het gevoel dat je nergens volledig bij hoort, noch op vlak van DNA noch in de gemeenschap. De Indische gemeenschap zal me nooit aanvaarden als een volwaardige Indische net zoals de Belgische gemeenschap me nooit zal aanvaarden als een volwaardige Belg. Uit een vorm van radeloosheid en troost om ergens toch bij te horen, label ik mezelf als “kind van de wereld”. Een label dat misschien wel mijn eigen gouden randje is?
Als tiener en zelfs als jonge volwassene keek ik met een redelijk beperkte blik naar adoptie omdat mijn wereld toen nog vrij klein was. Er was nog geen internet en mijn kennis bestond uit wat ik leerde op school, zag op tv en wat ik zelf had ervaren tijdens het reizen met het gezin in Europa en de VS. Nu, als volwassene, besef ik pas hoe ik als kind en tiener ook heel ‘wit’ naar de wereld keek door de ogen van de ‘blanke’. Ik wil hier, voor alle duidelijkheid, niet racistisch overkomen. Het is echter een feit dat wanneer je opgroeit en leeft in een dominant blanke gemeenschap, waar al jouw rolmodellen die mee instaan voor je opvoeding blank zijn, je ook heel wat zaken, zoals bijvoorbeeld geschiedenis, leert benaderen als blanken met een diep gewortelde ‘koloniaal White saviour’ manier van denken. Iets dat voor vele blanken vandaag nog steeds een blinde vlek is. Nogmaals, ik wil hier geen racistische kaart uitspelen. Ik erken gewoon het belang dat mensen eerlijk toegeven door welke bril men kijkt en dat er vele verschillende brillen zijn. Daarom vond ik toen ook dat adoptie gelijk stond met de filosofie dat “(arme) kinderen uit ‘ontwikkelingslanden’ nieuwe kansen krijgen”. En wat kan daar nu mis mee zijn? Want ik heb het hier goed dankzij prachtige mensen in mijn leven die ik mama, papa en broer mag noemen. Ook ik zag adoptie dus door een roze geromantiseerde naïeve en zelfs koloniale bril.
Tot en met 2010 bleef dat deels mijn overtuiging maar eind 2010 veranderde mijn wereld en met als gevolg ook die bril. De vaste grond die ik 28 jaar had gekend werd een zee van drijfzand. Ik viel in een diep zwart gat. Het was dan wel geen zware depressie maar wel een kolossale (adoptiegerelateerde) identiteitscrisis. Ik voelde me net als een porseleinen pop die in 1001 stukjes was gevallen en geen enkele scherf paste nog. Sommige stukken voelden vreemd en pijnlijk aan, andere stukjes bleken een verrassing. Wat ik 28 jaar lang als een karaktertrek zag, bleek aangeleerd gedrag te zijn. Aangeleerd gedrag met wortels die zo diep verankerd waren in trauma veroorzaakt door adoptie en de bijhorende afstand. Zoals ik in mijn blog “Slapen met mijn ogen open” vertelde is er in de eerste plaats afstand bij elke adoptie. Verlatings- en bindingsangst, pleasegedrag, groot verdriet en eenzaamheid bleken diepe blinde vlekken die ineens als een waterval over me heen walsten.
7 jaar lang raapte ik moeizaam elk scherfstukje op, schaafde hier en daar de randen wat bij en puzzelde ik zo een nieuwe Tara in elkaar. De Tara die mensen nu zien is het eindresultaat. Het is een Tara waarvan de meeste stukjes samenhangen met goud. Hoe raar het ook klinkt, ik ben ontzettend dankbaar dat ik die crisis ben doorgegaan. Het was de noodzakelijke wake-upcall die me onrechtstreeks heeft beschermd tegen een toekomstig ‘ongelukkig leven’ gebouwd op pleasegedrag en naïviteit. Ik ben liever een persoon die in elkaar zit dankzij tal van scherven met gouden randjes maar daardoor in het leven staat met een genuanceerde en kritischere blik. Vandaag weet ik wie ik ben, wat ik wil en jaag ik mijn EIGEN dromen op een realistische manier na zonder keuze of spijt wanneer het gewenste resultaat uitblijft. Ik heb geleerd om mijn adoptie en afstand op zo’n manier te plaatsen dat het me niet meer constant blokkeert in mijn functioneren. Uiteindelijk heeft het zelf geleid naar mijn beroep als adoptiecoach.
Dat is wat ik in mijn praktijk ook wil bereiken voor elke klant die tegenover mij zit. Ik zie veel mensen in mijn praktijk die psychologisch en emotioneel in stukjes liggen. Gebroken door verdriet, frustratie, onmacht, het gebrek aan (h)erkenning… Ze zijn er soms radeloos van en hopen dat ik kan helpen. Je gaat me nooit horen claimen dat ik jou als coach volledig naadloos terug in elkaar kan zetten. Maar ik beloof wel dat we samen gaan kijken naar welke stukjes nog bruikbaar zijn en welke stukjes misschien wat bijgeschaafd moeten worden. Samen lijmen we dan alles samen met een gouden randje zoals jij het wilt. Benieuwd naar hoe ik tewerk ga? Dat vertel ik je graag in mijn volgende blog.
Bronnen:
https://youtu.be/cL9qvklcNTY?feature=shared (tedtalk)
Boek: IKIGAI (the Japanese secret to a long and happy life, Hector Garcia and Francesc miralles)
Foto: Kintsukuroi art - kintsukuroi tattoo inspiration | Kintsugi art, Kintsugi, Amazing art (pinterest.com)
All Rights to share, blog and use are permitted by Universal law provided the content is copied unaltered, is distributed freely, and the author + website is mentioned. Tara Mergeay www.adoptiecoach.be
Deel met je vrienden:
“Do you want a love story or a life story?” – Ester Perel
Slapen met mijn ogen open
Het effect van adrenaline en dopamine bij geadopteerden
Minder rouwverlof voor geadopteerden
Waarom geadopteerden minder recht hebben op rouwverlof
De onderschatting van geadopteerden in het onderwijs: de cruciale rol van taal en IQ-percepties
Dit is het derde deel van een 3 delige blog rond de kracht en het belang van 'taal'.
Taal en identiteit
Dit is het tweede deel van een 3 delige blog rond de kracht en het belang van 'taal'.
De kracht en drempels van taal in de hechtenis van geadopteerde in een nieuw (adoptie)gezin
Dit is het eerste deel van een 3 delige blog rond de kracht en het belang van 'taal'.
Een gelaagd perspectief op dader en slachtoffer
In het adoptielandschap worden termen als 'dader' en 'slachtoffer' vaak geassocieerd met trauma en traumaverwerking. Adoptie wordt hier beschouwd als een vorm van trauma, waarbij de betrokkenen op verschillende manieren kunnen worden beïnvloed. Maar kunnen deze termen daadwerkelijk gebruikt worden in het kader van adoptie?
AI als bondgenoot in de zoektocht van geadopteerden naar hun biologische familie
“Kan AI geadopteerde ondersteunen bij hun zoektocht naar hun biologische familie?” Laten we samen dieper ingaan op hoe AI een krachtig hulpmiddel kan zijn in deze emotioneel beladen reis.
Regering erkent dat illegale adopties hebben plaatsgevonden in België
Hebben we hier als geadopteerden een slag binnen gehaald ?
Interlandelijke adoptie, wat nu? update
De laatste tijd is er veel te doen rond Interlandelijke adoptie in de media. Hier een update met wat er allemaal gaande is.
Resultaten tweede screeningsronde herkomstlanden voor adoptie
Het algemene persbericht en de beslissingsnota’s per herkomstland
Voortaan nog 1 interlandelijke adoptiebureau in Vlaanderen
Het interlandelijke adoptiebureau in Vlaanderen is vanaf nu Het Klein Mirakel!
Tijdelijke Adoptie stop
Nieuwe procedures voor interlandelijke adoptie zijn voorlopig stopgezet. Dat is het gevolg van een beslissing door de Vlaamse regering om geen centrale adoptiedienst te erkennen. ‘Dit is geen eenvoudige maatregel’, zegt Welzijnsminister Hilde Crevits (cd&v).
Feestdagen: een mooie maar soms verwarrende tijd!
Stip-IT actie tegen Pesten
Trek mee de lijn tegen pesten !
reactie moet actie zijn, niets doen is geen optie
November is #maand van adoptie
Adoptiecoach Tara te gast bij 'Wijs' Radio 2
13 Maart 2024 radio 2 interview Wat doet adoptie met iemand?
publicatie 'Voorbij Transnationale Adoptie'
Het boek werpt een licht op de bredere machtstructeren en sociaal-politieke contexten die transnationale adoptie vormgeven. Met de uitgave willen de auteurs zichtbaarheid geven aan de stemmen van geadopteerden en hun bondgenoten in de strijd naar rechtvaardigheid, erkenning en herstel.
Podcast : Wat als je afkomst een raadsel is?
Wat zou jij doen als jij je ouders niet zou kennen en er geen enkel spoor van hen zou zijn? In aflevering 10 van de #keerpuntpodcast had ik er een openhartig gesprek over met Peter Perceval, top auteur en internationaal Ted Talk Speaker. Het werd een geweldig gesprek over opgroeien als gekleurd kind in wit Vlaanderen, op zoek gaan naar je wortels, op reis zijn in je moederland en je toch een buitenstaander voelen en adoptie bekijken als rouwproces.
In the spotlights
Wanneer we over adoptie spreken, gaan de meeste mensen er vanuit dat het gaat om een buitenlands kindje. Niks is minder waar, want er zijn ook heel veel binnenlandse geadopteerden in onze maatschappij. Ook zij verdienen de juiste nazorg en een plek onder de spotlights. Daarom stel ik graag even voor :
Rascisme
Racisme en discriminatie. Het nieuws en sociale media tonen jammer genoeg het zoveelste incident in de VS. Een tragische incident dat had vermeden kunnen worden. Het probleem is niet enkel in de VS maar over de hele wereld.
Adoptie en film
Ketnet zet adoptie in de spotlights!
Binnenlandse geadopteerde : laat van je horen!
Rapport expertenpanel interlandelijke adoptie in Vlaanderen
Op donderdag 02/09 verscheen het rapport met de aanbevelingen van het expertenpanel interlandelijke adoptie.
Is dit het kantelpunt in de toekomst van adoptie?
De toekomst van Adoptie ligt onder vuur bij onze buren in Nederland.
Kersverse grootouders moeten ook op zoek naar een manier om die nieuwe rol in te vullen. Maar hoe verloopt dit proces als je kleinkind geadopteerd is?
Mijn grootouders waren schatjes van mensen, beide koppels waren elkaars uiterste. Mijn vader komt uit een iets rijkere welstellende familie en mijn mama komt uit een middenklasse familie. De ouders van mijn mama genaamd 'bompa en bomma' zag ik dagelijks aangezien zij vlak naast de lagere school woonde.
‘Wij willen voor een tweede keer adopteren.’
Van formele geschiktheidsprocedure tot een warm welkom in je gezin: als adoptieouder weet je als geen ander welke uitdagingen, emoties en ontroerende momenten komen kijken bij je adoptietraject. Een tweede keer adopteren? Als adoptiecoach help ik je graag op weg.
Aankomstkaartje
Belang van een naam voor het kind
Open communiceren over adoptie: een geschenk voor kind en ouders
“Wanneer vertel ik mijn kind dat het geadopteerd is?”, Het is belangrijk om snel en open te communiceren over adoptie in je gezin. Deze blog toont waarom!
De machten en druk van een behoefte die omslaat naar een noodzaak
In mijn vorige blog vertelde ik over een wens die kan omslaan naar een behoefte of een noodzaak. Bij een geadopteerde uit deze noodzaak zich in een ‘zoeken naar …’. Net zoals de geadopteerde dit verlangen zo intens ervaart, ondervinden ook kandidaat-ouders dit gevoel sterk. Het verlangen om een kind te krijgen, wordt dan zo groot dat het eigenlijk geen wens meer is, maar aanvoelt als een noodzaak, een behoefte. Iets wat je leven in zekere mate blokkeert en wat je nodig hebt om te leven, in plaats van te overleven. Meer dan eens stelt deze behoefte relaties zwaar op de proef, waardoor zelfs de beste koppels erdoor breken.
De macht van een onvervulde wens
Ik trap deze blog af met twee straffe uitspraken: “Voor elke adoptie is er eerst een afstand.” en “Zolang er onvervulde kinderwensen zijn, blijft adoptie bestaan.” Een kinderwens is soms zo intens, dat ze loslaten werkelijk geen optie is. Het gevolg? Mensen zoeken een oplossing om alsnog hun verlangen te vervullen. Zelfs de sterkste koppels kunnen uit elkaar gaan omdat de kinderwens bij de ene partner vuriger is dan bij de andere. Hoe kunnen we zo’n extreme kinderwens verklaren? En waarom is ze bij sommigen in grotere mate aanwezig? Deze blog vertelt je meer over de macht van de onvervulde wens.
MOA vzw
MOA is de Dienst die tijdens de adoptieprocedure verantwoordelijk is voor het maatschappelijk onderzoek.
Kinderen uit een oorlogsgebied adopteren kan dit?
Een prangende vraag door de huidige situatie in de wereld, wat is het antwoord?
Het Verdrag van Den HAAG
Het verdrag van Den Haag, is een zeer gekend en bekend verdrag in de wereld van adoptie. Wat werd er in 1993 afgesproken en ondertekend door 66 landen? We zijn nu 25 jaar later en is het een succes of niet?
ADOPTIE WEEKEND : NURTURE VS NATURE
Het Adoptie weekendje gaat door in het mooie ‘Chatdodo’. Gelegen in de Waalse Ardennen: Ville- sur-Lesse . Wat kan je verwachten? We kaarten thema’s aan zoals: de adoptieprocedure, rouwen, identiteit, loyaliteitsconflicten hechting, rootstocht, trauma, eet-slaap problemen, procedure, racisme, discriminatie, DNA ...
Ik vier mijn verjaardag niet op mijn geboortedag
“Happy birthday to YOU” Een wereldbekend Engelstalig liedje dat elke dag meerdere malen door de mensheid wordt uitgesproken op deze blauwe planeet.
Familieopstelling: wat is het, en kan het geadopteerden ondersteunen?
Wat is een familieopstelling? Hoe gaat de therapeutische sessie in zijn werk? Met deze blog zoom ik in op het thema, met een bijzondere aandacht voor de meerwaarde ervan voor geadopteerden. Zelf het effect ervaren? Schrijf je dan in voor ons event ‘Familieopstellingen voor geadopteerden’ op zaterdag 15 oktober.
AFSTAND, fysiek en mentaal niet te onderschatten voor geadopteerden
Tijd en afstand hebben invloed op geadopteerden. Mijn vorige blog zoomde in op het concept tijd, deze blogpost belicht afstand in het kader van adoptie. Een thema dat de nodige aandacht verdient. Het is immers een combinatie van zowel fysieke afstand, als mentaal-emotionele afstand die geadopteerden parten kan spelen. Lees verder en verdiep je in het effect van afstand!
TIJD, Een doorn in het oog van geadopteerden
Met tijd komt afstand en met afstand komt tijd. Voor geadopteerden zijn deze twee concepten een doorn in het oog, een echte ‘mindfuck’. Ik neem harde taal in de mond, maar ik kan geen andere manier bedenken om aan te tonen hoe zwaar tijd en afstand geadopteerden vallen. In deze blog spits ik me toe op het concept tijd in het licht van adoptie. Tijd zou alle wonden helen. Maar is dat werkelijk zo? Mijn ervaring spreekt dit tegen. Tijd zorgt ervoor dat er een litteken ontstaat. Dankzij tijd leer je ergens mee leven. Zoals met het gemis van een dierbaar persoon, huisdier of voorwerp, of met verlies na een ziekte of overlijden. Voor geadopteerden gaat de impact van tijd nóg verder. Lees er meer over in deze blogpost!
Hoe werken DNA-Kits?
Het kopen van een DNA-kit is - mede dankzij de opkomst van het internet - supermakkelijk geworden. Je koopt je kit in enkele kliks online via de officiële websites van desbetreffende merken. Bovendien wordt anonimiteit en privacy gegarandeerd dankzij GDPR. Een doktersvoorschrift of een apothekersbezoek zijn niet nodig om een testing kit te verkrijgen. In sommige landen, zoals de VS, staan ze zelfs in de supermarktrekken en reken je ze aan de kassa af samen met je boodschappen. Zoals je leest, is het in huis halen van een testset niet moeilijk. Ik licht in deze blog toe waaruit een DNA-kit bestaat en hoe je ze correct gebruikt.
DNA als onderdeel van je rootstocht
Vroeger was DNA een ver-van-mijn-bedshow voor het merendeel van de bevolking. Vandaag liggen de kaarten er dankzij onder meer de entertainmentsector en nieuwe technologieën anders bij. Mijn blog werpt een licht op de impact ervan op adoptie. Kan het je rootstocht ondersteunen? Lees verder!
Hoe werken DNA-Kits?
Het kopen van een DNA-kit is - mede dankzij de opkomst van het internet - supermakkelijk geworden. Je koopt je kit in enkele kliks online via de officiële websites van desbetreffende merken. Bovendien wordt anonimiteit en privacy gegarandeerd dankzij GDPR. Een doktersvoorschrift of een apothekersbezoek zijn niet nodig om een testing kit te verkrijgen. In sommige landen, zoals de VS, staan ze zelfs in de supermarktrekken en reken je ze aan de kassa af samen met je boodschappen. Zoals je leest, is het in huis halen van een testset niet moeilijk. Ik licht in deze blog toe waaruit een DNA-kit bestaat en hoe je ze correct gebruikt.
Kunnen adoptieouders de rootstocht van hun kind aanvangen? (Deel 3)
Als adoptiecoach krijg ik wel eens volgende vraag van adoptieouders: “Kunnen wij nu al op zoek gaan naar antwoorden om ons kind later tijd en leed te besparen?”. Hun argumenten gaan van “we zien dat ons kind het moeilijk heeft” tot “we denken dat ons kind het moeilijk zal krijgen”. Door zelf de rootstocht aan te vangen, willen ze hun kind helpen. Ik hoor ook verhalen van ouders die de zoektocht al hebben afgetrapt. Ze zochten naar aanknopingspunten, stelden zich in contact met personen die mogelijks meer weten, … Zij laten zich leiden door een gevoel dat de informatie die vandaag beschikbaar is, kan verdwijnen door bijvoorbeeld verzorgers die komen te overlijden of familie die zal verhuizen. Zonder een oordeel te vellen, wil ik met deze blog adoptieouders stof tot nadenken geven.
Wat mag je van een rootstocht verwachten? (Deel 2)
Kan je je als geadopteerde tot in de puntjes voorbereiden op jouw rootstocht? Wat mag je verwachten van zo’n unieke ervaring? Niemand weet wat je te wachten staat. Wat je wel kan voorspellen is ‘expect the unexpected’, oftewel verwacht je aan het onverwachte … Lees in deze blog waarom het belangrijk is om aandacht te schenken aan zowel de tijd voor het vinden van eventuele familieleden, als de tijd erna!
Wanneer een zoektocht evolueert naar een rootstocht (Deel 1)
Eén van de grote vragen die geadopteerden - en ook veel adoptieouders - me stellen is: “Wanneer vang je best een rootstocht aan?”. Ik antwoord steeds met dezelfde vraag: “Wat bedoel je met een rootstocht?”. Vaak refereren ze met ‘de start van de rootstocht’ naar de fysieke verplaatsing of de handelingen die ondernomen worden om biologische ouders of familieleden te zoeken en ontmoeten. Denk aan het vliegtuig nemen of op de trein stappen richting land van herkomst. Of een brief sturen, sociale media afspeuren of aan de voordeur aanbellen in de hoop vragen beantwoord te krijgen. Zijn deze voorbeelden werkelijk het begin van een rootstocht? Mijn blog laat je kennismaken met de begrippen zoektocht en rootstocht en hun nauwe verwantschap!
Rootsreis, de behoefte om jezelf en je achtergrond te leren kennen
Veiligheid en vertrouwen, avontuur en nieuwsgierigheid: behoeftes die elkaar complementair aanvullen en ons leven van jongs af aan richting geven. Opgroeien in een warm nest, je vleugels uitslaan, een veilige relatie opbouwen met een partner die je af en toe uit je comfortzone lokt, … Ook als geadopteerde heb je de behoefte om je unieke achtergrond te achterhalen. Een rootsreis kan je helpen om aan deze behoefte te voldoen. Ik help je op weg!
"Loyaliteit brengt eenzaamheid zich mee !"
Trauma - Rouwen
Adoptie is een vorm van rouw
Rouwen definiëren? Gepast reageren bij verdriet? Niet simpel, ook niet voor mij als ervaringsdeskundige en adoptiecoach (https://www.adoptiecoach.be/over-tara). Rouwen is immers tweeledig. Enerzijds ervaart iemand die rouwt een gemis. Anderzijds leert wie rouwt zijn/haar leven heropbouwen door het gemis een plaats te geven. In deze blog laat ik je kennismaken met het verschil tussen rouwen en verdriet en reik ik je een hulpmiddel om verdriet te begrijpen aan. Een eyeopener voor (de familieleden van) geadopteerden!
Vervroegde puberteit bij geadopteerden
De puberteit: een belangrijke periode in de zoektocht naar ons plaatsje in de maatschappij. Zowel voor onszelf, als voor onze ouders en familie! Wist je dat geadopteerden een vervroegde puberteit doorlopen? Vaak beseffen geadopteerde kinderen al vrij vroeg dat ze verschillen van hun adoptieouders en klasgenootjes, wat zich vertaalt in gedragsveranderingen.
Adoptie en identiteitsontwikkeling: over herkomst, geboorte en het ‘ik / wij’-gevoel
Je biologische familie en je eigen, bijzondere achtergrond leren kennen: in mijn vorige blog kwam het belang van een rootsreis uitgebreid aan bod. De behoefte om je unieke levenstraject tot in detail te ontdekken, ligt mee aan de basis van identiteitsvorming, loyaliteit en hechting. Drie kernzaken die voor elke persoon van wezenlijk belang zijn! Deze blog gaat dieper in op de identiteitsontwikkeling in het kader van een adoptie.
Wat is weeshuistoerisme en welke impact heeft het op kinderen?
Net zoals de term rehoming, was het concept weeshuistoerisme tot voor kort onbekend voor mij. Natuurlijk kende ik zowel het woord weeshuis, als het woord toerisme, maar de combinatie van beide termen deed geen belletje rinkelen. In deze blog werp ik een licht op het concept vanuit een artikel dat ik recent las en vanuit mijn eigen ervaring.
Opgroeien in een weeshuis
Is er een verschil tussen een weeshuis en een tehuis?
“Hoezo Tara, heeft ‘weeshuis’ en ‘tehuis’ niet dezelfde betekenis? Is het ene woord niet dialect, terwijl het andere Algemeen Nederlands (AN) is?”, die vraag kreeg ik onlangs. Voor mij de aanleiding om in mijn pen te kruipen. Want het valt me op dat beide termen wel vaker foutief gebruikt worden. Lees mee en maak kennis met het betekenisverschil.
Zoveel verschillende termen rond ouders(schap) maar welke moet ik nu gebruiken?
Biologische ouders, geboorteouders, afstandouders, eerste ouders, meerouderschap,…. Allemaal verschillende termen die eigenlijk hetzelfde zeggen, toch? Dat is wat ik wel vaker hoor in mijn praktijk. Vaak volgen dan de vragen: ‘wat moeten we nu gebruiken en waarom zijn er zoveel verschillen?’
Uitgelegd: adoptiejargon
GEDICHT
De harde waarheid
VERHAAL VAN EEN ADOPTIEKIND
Over mezelf
